مکاشفه یوحنا  فصل  ۱

مقدمه (۱: ۱-۸)
۱-۳ مکاشفه‌ای که این کتاب به توصیف و تشریح آن می‌پردازد، مکاشفه عیسی مسیح است. عیسی این مکاشفه را به یوحنا داد تا به مسیحیان اموری را که می‌باید زود واقع شود (آیۀ ۱) نشان دهد. تا این لحظه که شما مشغول خواندن این کتاب هستید، بسیاری از وقایعی که در این کتاب تشریح شده‌اند، هنوز به وقوع نپیوسته‌اند. با وجود این وقت نزدیک است (آیۀ ۳) و اکنون که تقریبا دو هزار سال از زمان نوشته شدن این مطلب به دست یوحنا می‌گذرد، زمان به وقوع پیوستن این رویدادها نزدیکتر هم شده است (دوم پطرس ۳: ۸-۹ و تفسیر آن مشاهده شود).
یوحنا این مکاشفه را نبوت می‌خواند (آیۀ ۳) و می‌گوید خوشا به حال کسانی که آن را می‌خوانند یا می‌شنوند و سپس آن را نگاه می‌دارند. همین مطلب را می‌توان در مورد تمامی قسمت‌های کلام خدا یعنی کتاب مقدس گفت.

۴-۶ یوحنا مکاشفه را برای هفت کلیسای مشخص نوشت که در ایالت رومی آسیا قرار داشتند که امروزه این منطقه جزو خاک ترکیه است (آیۀ ۱۱ مشاهده شود). این کلیساها در شهرهای بزرگ این ایالت قرار داشتند. بنابراین، کتاب یوحنا می‌توانست به آسانی به دست دیگر کلیساهای این ایالت نیز برسد. اما ما باید این موضوع را به یاد داشته باشیم که این کتاب نه تنها برای کلیساهای آسیا، بلکه برای هر کلیسایی در هر دوران نوشته شده است، که البته شامل کلیسای دوران ما نیز می‌شود.
فیض و سلامتی برشما باد از او (خدا) که هست و بود و می‌آید (آیۀ ۴). هستی خدا آغاز و پایان ندارد و در واقع او مجددا می‌اید. بنابراین، هنگامی که مصیبت نهایی در پایان جهان نازل شد، همه مسیحیان باید این موضوع را به یاد داشته باشند که تمام اتفاقات در نهایت امر تحت کنترل خدا هستند و خدا حاکم بر همه شرایط و موقعیت هاست.
فیض و سلامتی همچنین از هفت روح نیز میآید. این که این هفت روح چه معنی دارند، دقیقا مشخص نیست اما بسیاری بر این باورند که آنها نمایانگر هفت بُعد یا ویژگی روح‌القدس هستند.
فیض و سلامتی همچنین از عیسی مسیح نیز می‌آید (آیۀ ۵) که شاهد امین است. یکی از اعمال عیسی این است که شاهد خدا باشد (یوحنا ۳: ۳۱-۳۴، ۱۸: ۳۷ مشاهده شود). عیسی همچنین در این آیه نخست زاده از مردگان خوانده می‌شود (مزمور ۸۹: ۲۷، اول قرنتیان ۱۵: ۲۰، کولسیان ۱: ۱۸ و تفسیر آنها مشاهده شود). بدن تمام ایمانداران در آسمان رستاخیز خواهد کرد، اما رستاخیز عیسی پیش از رستاخیز همه اتفاق افتاد، بنابراین، او «نخست زاده» است (اول قرنتیان ۱۵: ۲۳). عیسی همچنین رئیس پادشاهان جهان نیز هست. او پادشاه پادشاهان است (مکاشفه ۱۷: ۱۴). او خداوند و صاحب جهان و کائنات است (فیلیپیان ۲: ۹-۱۱). شیطان به عیسی همه ممالک جهان و جلال آنها را پیشنهاد کرد (متی ۴: ۸-۱۰). اما اکنون عیسی توسط اطاعت و مرگ خود نه تنها همۀ این ممالک را صاحب شده، بلکه بر شیطان نیز غلبه یافته است. مسیح نجات دهنده ماست. او ما را از گناهان ما به خون خود شست (عبرانیان ۹: ۱۴، ۱۰: ۱۰ و تفسیر آنها مشاهده شود). او ما را پادشاهان و کَهَنه ساخت (آیۀ ۶). قوم یهود مملکت کَهَنه نامیده شدند (خروج ۱۹: ۶). در اینجا نیز کلیسای مسیح مملکت کَهَنه نامیده شده‌اند (اول پطرس ۲: ۵ و ۹ و تفسیر آن مشاهده شود).

۷ مسیح با ابرها خواهد آمد (دانیال ۷: ۱۳، مرقس ۱۳: ۲۶، ۱۴: ۶۲). همه انسانها، چه ایماندار باشند و چه بی ایمان، او را خواهند دید و خواهند دانست که او پسر خداست. حتی آن سربازان رومی که وقتی او بر صلیب بود او را نیزه زدند، او را خواهند دید (زکریا ۱۲: ۱۰، یوحنا ۱۹: ۳۷). نه تنها اینها، بلکه همه کسانی نیز که امروزه ایمانشان را ترک کرده‌اند یعنی کسانی که به عیسی خیانت کرده‌اند و عملا او را دوباره به صلیب کشیده‌اند، هنگامی که برای داوری شدن به حضور عیسی بیایند، او را خواهند دید (عبرانیان ۶: ۴-۶). در آن روز جمیع طوایف (بی ایمانان) زمین سینه زنی خواهند کرد زیرا مسیح بر آنها داوری خواهد کرد ( متی ۲۴: ۳۰ مشاهده شود).

۸ من هستم الف و یا. «الف» نخستین حرف الفبا و «یا» آخرین حرف آن است. خدا در اینجا می‌گوید که او هم آغار و هم پایان است و از آغاز تا پایان وجود خواهد داشت. خدا آغاز و پایان هر چیز است. اما خود خدا نه آغازی دارد و نه پایانی و همیشه وجود داشته و وجود خواهد داشت (آیۀ ۴).

رؤیای پسر انسان (۱: ۹-۲۰)
۹ یوحنا شریک در مصیبتی است که بخشی جدایی ناپذیر از زندگی مسیحی در عیسی است. او همچنین یکی از وارثان ملکوت عیسی است (رومیان ۸: ۱۷). همه کسانی که متعلق به ملکوت عیسی هستند، در این جهان با رنج و مصیبت روبرو خواهند شد (یوحنا ۱۶: ۳۳، اعمال ۱۴: ۲۲). چون یوحنا شاهد امین مسیح بود در جزیره‌ای مسمی به پطمس زندانی شد

۱۰-۱۱ یوحنا این مکاشفه را در روز خداوند یعنی در روز یکشنبه دریافت کرد. هنگامی که یوحنا مکاشفه را دریافت کرد در روح بود (آیۀ ۱۰) یعنی او از هشیاری روحانی عمیقی برخوردار بود که در این وضعیت امکان دریافت چنین مکاشفاتی برای او وجود داشت (اعمال ۱۰: ۱۰، ۲۲: ۱۷، دوم قرنتیان ۱۲: ۱-۴ مشاهده شود).

۱۲-۱۵ هفت چراغدان طلا (آیۀ ۱۲) نمایانگر هفت کلیسایی است که کتاب مکاشفه برای آنها فرستاده شد (آیۀ ۲۰ مشاهده شود). شبیه پسر انسان (آیۀ ۱۳) خود عیسای مسیح است (دانیال ۷: ۱۳). دانیال که از انبیای عهد عتیق بود، رؤیای مشابهی در مورد مسیح جلال یافته مشاهده کرد (دانیال ۷: ۹، ۱۰: ۵-۶).

۱۶ در این رؤیا مسیح هفت ستاره در دست راست خود داشت. این ستاره‌ها نمایانگر روح هفت کلیساها هستند (آیۀ ۲۰). از دهان او شمشیری دو دمه تیز بیرون می‌آمد که بیانگر کلام او (افسسیان ۶: ۱۷) و خصوصا بیانگر کلام داوری کننده اوست (عبرانیان ۴: ۱۲، مکاشفه ۲: ۱۶، ۱۹: ۱۵ و ۲۱ مشاهده شود).
چهره مسیح چون آفتاب بود. یوحنا قبلا مسیح جلال یافته را دیده بود. در آن زمان نیز چهره مسیح چون خورشید درخشنده بود (متی ۱۷: ۲).

۱۷-۱۸ هنگامی که یوحنا مسیح را در رؤیا دید، پیش پایهایش افتاد. سپس مسیح به او گفت: «ترسان مباش» (دانیال ۱۰: ۱۰-۱۲، متی ۱۷: ۶-۷ مشاهده شود).
مسیح سپس گفت که او اول و آخر است (الف و یا)، یعنی نامی که خدا در آیه هشتم به خودش می‌دهد (اشعیا ۴۴: ۶). مسیح گفت که کلیدهای موت و عالم اموات نزد اوست، یعنی او اقتدار کامل بر مرگ دارد.

۱۹-۲۰ مسیح به یوحنا حکم می‌کند که هر آنچه که دیده بود و قرار بود ببیند، بنویسد. هنگامی که ما کتاب مکاشفه را مطالعه می‌کنیم، نباید این موضوع را فراموش کنیم که آنچه که می‌خوانیم ثبت دقیق مکاشفه‌ای است که خود مسیح به یوحنا داد. ممکن است درک بعضی از قسمتهای این مکاشفه مشکل باشد، اما بدون توجه به این امر این موضوع را به یاد داشته باشیم که این مکاشفه از سوی خود مسیح داده شده و برای خیریت ما به نگارش درآمده است.
هفت ستاره فرشتگان هفت کلیسا هستند (آیه ۲۰). در این آیه واژه فرشتگان می‌تواند به معنای فرشته هر کلیسا باشد یا می‌تواند به معنای سخنگوی روحانی خاص هر کلیسا در نظر گرفته شود. مسیح توسط چنین فرشته یا سخنگویی، با هر یک از کلیساهایش سخن می‌گوید.
هفت کلیساها هفت چراغدان خوانده می‌شوند. آنها به این دلیل چراغدان خوانده می‌شوند زیرا وظیفه اصلی هر کلیسا این است که نور مسیح را به تمامی جهان بیفشاند. مسیح نور جهان است (یوحنا ۸: ۱۲) و ما چراغدانی هستیم که نور او از ما می‌تابد (متی ۵: ۱۴-۱۶ و تفسیر آن مشاهده شود).